Παθήσεις Οι παθήσεις του ερειστικού συστήματος είναι 10 και αυτές είναι:

• Κύφωση. Αύξηση του θωρακικού κυρτώματος, η οποία οφείλεται στην κακή συνήθεια να σκύβουμε όταν στεκόμαστε ή καθόμαστε.
• Λόρδωση. Αύξηση του οσφυϊκού κυρτώματος
• Σκολίωση. Κάμψη του σπονδύλου στα πλάγια και οφείλεται στην κακή συνήθεια να μεταφέρουμε βαριά αντικείμενα στο ένα χέρι ή να κλείνουμε στο πλάι το σώμα μας.
• Κάταγμα. Ράγισμα ενός οστού. Συνοδεύεται από πόνους στη θέση της κάκωσης. Γιατρεύεται με δημιουργία νέου ιστού, με σωστή τοποθέτηση οστών και κατάλληλη διατροφή (γάλα,εσπεριδοειδή, βιταμίνη C).
• Αρθρίτιδες. Φθάρσιμο του χόνδρου, παραμόρφωση οστών η ακόμα και δημιουργία νέου ιστού στα οστά της διάρθρωσης. Δυσκολεύουν τις κινήσεις. Συνοδεύονται από κοκκινίσματα, πόνους, διογκώσεις και αύξηση θερμοκρασίας. Προκαλούνται από παχυσαρκία, κακή διατροφή κα.
• Εξάρθρωση. Απομάκρυνση αρθρικών επιφανειών των οστών από τη θέση τους. Επαναφορά των οστών στη θέση τους γίνεται μόνο από ειδικό γιατρό.
• Διάστρεμμα. Από απότομη κίνηση μπορεί να τεντώσει η να σπάσει ο σύνδεσμος. Ειδικοί επίδεσμοι βοηθούν στην θεραπεία του διαστρέμματος
• Δισκοπάθειες. Προκαλείται από λάθος τρόπο ανασήκωσης, σπρωξίματος και μεταφοράς βαριών αντικειμένων, με αποτέλεσμα η μετατόπιση των σπονδυλικών δίσκων.
• Ραχίτιδα. Προκαλείται από έλλειψη αλάτων.
• Οστεοπόρωση. Παραμόρφωση οστών με παρουσίαση πόρων σε μεγάλα άτομα, αφού τα οστά ατροφούν. Στα παιδιά παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα κακής διατροφής με συνέπεια ευκολότερη πρόκληση καταγμάτων. Για να θεραπευτεί χρειάζεται ορθή διατροφή (κυρίως προϊόντα με ασβέστιο πχ το γάλα) και γυμναστικές ασκήσεις (περπάτημα και ποδηλασία).

Στα οστά υπάρχουν ουσίες, οι οποίες χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: οργανικές ουσίες (οστεϊνη 35%) και ανόργανες (άλατα 45 % και νερό 20%). Η οστεΐνη συγκρατεί τα ανόργανα άλατα, προσφέρει συνοχή και ευλυγισία. Στους νέους η οστεΐνη βρίσκεται σε περισσότερες ποσότητες από ό,τι τα άλατα.